UITSPRAAK RECHTER: VIER JAAR CELSTRAF, 5 JAAR RIJONTZEGGING EN BETALING (gedeeltelijke) SHOCKSCHADE.

Dinsdag, 4 augustus om 13.15 uur waren wij wederom bij de rechtbank in Utrecht om de uitspraak van de rechter over de zaak tegen de veroorzaker van het dodelijk ongeval van onze dochter Priscilla Visser (22 jaar) te horen.

Het was een korte zitting, maar het leek wel 10 uur te duren. Met de minuut werden wij emotioneler. De voorzitter van de rechters las de 5 punten van de tenlastelegging van de verdachte Tommy P (30 jaar) uit IJsselstein voor.

Wij zijn vooral geïnteresseerd in punt 1 waarin de straf i.v.m de botsing van 10 oktober 2008 wordt voorgelezen. Op alle punten opgelegd door de Officier van Justitie mw. Mr. E. Martens wordt Tommy P schuldig bevonden.

• rijden zonder rijbewijs, afgenomen door CBR
• rijden onder invloed van alcohol, drugs en (slaap/kalmerings)medicijnen ,
• roekeloos rijden, anderen in groot gevaar brengen, ook anderen buiten Priscilla,
• te hard rijden op verkeerde rijhelft door een dubbel getrokken streep,
• rijden onder invloed van alcohol (3x toegestane promillage) en
• zonder rijbewijs op 25 januari 2008 en botsen tegen een vangrail ,
• poging tot diefstal en pinfraude

Alleen de percentage van de drugsgehalte in zijn bloed was na terugrekenen lager uitgevallen dan de strafbare minimale percentage. Hierdoor wordt de gevonden drugs in zijn bloed niet meegerekend in de hoogte van de straf. De rechter heeft wel uitgesproken dat de drugs wel degelijk invloed heeft op zijn rijgedrag, dit mede door gebruik van bijna 3x toegestane alcoholpercentage en medicijnen. Wij denken zelf dat de lage uitkomst van de drugspromillage komt door het theoretisch terugrekenen van de gevonden drugs in zijn bloed. Zijn bloed was pas nà 3.5 uur na het ongeval afgenomen en pas na 10 weken na het ongeval (op 19 december 2008) onderzocht. Omdat een tijd verstreken is tussen het ongeval en de bloedtest gaan sporen verloren. De test mocht niet eerder worden gedaan omdat de dader, volgens zijn arts, niet eerder in staat was om toestemming te geven.

Een apotheker die werd verhoord tijdens de zitting van 21 juli bevestigde de snelle afbraak van drugs en medicijnen in menselijk bloed. Wij hebben ons van dag een zeer strijdig opgesteld om het bloed zo snel mogelijk te laten testen. Ondanks dat de politie ons heeft verzekerd dat niets verloren kon gaan tijdens de bewaartijd, bleven wij hierop hameren. De preparatie van het bloed zou volgens hem de afbraak tegenhouden Achteraf blijkt dit niet helemaal waar te zijn. Daarom is een snelle procedure in deze noodzakelijk.

Harde bewijzen kunnen wij niet geven en op nieuw het bloed door justitie te laten testen zal niet worden toegewezen omdat dit erg kostbaar is. Bovendien zou de straf waarschijnlijk niet verhogen. Dit feit verhult wel de waarheid en dat is wrang te moeten constateren. Als ouders en velen met ons willen wij pleiten voor zero-tolerantie op drugsgebruik in het verkeer. Omdat de invloed van drugs grensoverschrijdend aan normaal menselijk handelen uitwerkt: gevaar tartend, onverschillig wat je een ander aandoet en extreem sensatie zoekend zijn een aantal voorbeelden.

Wij waren lam geslagen toen wij de uiteindelijke straf hoorden. Vier jaar celstraf, 5 jaar rijontzegging na die 4 jaar celstraf (hij had al geen rijbewijs?) en geldboete. Juridisch gezien zou deze straf “correct” zijn. Justitie spreekt over een passende straf bij dit type delict.. Maar het is de vraag of wij als mens, als ouders, willen dat bij zo’n misdaad de dader met vier jaar celstraf wegloopt? Dit houdt in dat hij over 2,5 jaar weer vrij rondloopt. Wij denken zelf dat een straf waarbij een soort TBS aan gekoppeld wordt passender zou zijn. Een soort “garantie” die de maatschappij tegen dit soort daders zou kunnen beschermen. Bij deze zaak is TBS niet ter sprake gekomen. Dit vinden wij erg jammer. Kennelijk is dit niet gebruikelijk binnen verkeerswet? Ook menen wij dat veelplegers van rijden onder invloed, die de rijbewijs kwijt zijn, geen mogelijkheid moeten krijgen om een auto tot beschikking te hebben.

Aangezien daders zonder rijbewijs geen verantwoordelijkheidsgevoel hebben, moet de omgeving extra verantwoordelijkheid nemen om een misdaad als dit in de toekomst te kunnen voorkomen.

Wij zijn blij dat de rechtszaak volgens Nederlandse begrippen snel plaats heeft gevonden. Wij zijn dankbaar voor alle hulp die dit mogelijk heeft gemaakt. Er valt echter nog veel te verbeteren aan ons Veilig Verkeer. Er valt nog meer te verbeteren aan de positie van de nabestaanden van verkeersdelicten. De tijd dat ouders geen “partij” zijn moet nu voorgoed voorbij zijn. Niet door te schoppen tegen de officiers, de rechters en de hulpverleners, maar door steeds te communiceren, uit te leggen en wegen te zoeken die leiden naar een acceptabele verbetering.