Nieuws over de rechtszaak!

Vandaag, dinsdag 21 juli 2009 vindt het vervolg van de rechtszaak tegen de veroorzaker van het dodelijk ongeval van onze dochter Priscilla (22) plaats. De verdachte is Tommy P uit IJsselstein (30). De zitting duurde de hele dag, van 10.00 tot 18.30 uur en was vol beladen met emotionele momenten.

Er werd ter plaatse 1 apotheker gehoord, die uitleg gaf over de getroffen stoffen, drugs en medicijnen, in het bloed van P; verder gaven 3 deskundigen hun mening over de persoonlijkheid van P. Voor een eerdere verkeersdelict is een getuige opgeroepen, nl Nancy E uit Houten, de ex-vriendin van P.

De uiteindelijke strafeis van de Officier van Justitie mw. Mr. E. Martens is 5 jaar onvoorwaardelijk (primair wegens art. 6 van Verkeerswet; dood door schuld) en 8 jaar rijverbod. Er waren verzwarende omstandigheden in de vorm van eerder gepleegde delicten, als diefstal, poging tot pinfraude en rijden onder invloed waardoor botsing tegen de vangrail in Vianen op 25 januari 2008 is veroorzaakt.

Persoonlijk vinden wij de eis te laag. De OvJ legde uit dat zij geen hogere straf heeft geëist omdat de verdachte niet eerder was veroordeeld. Eerder zei ze dat bij doodslag een opzet bewezen moet worden. Bij verkeersmisdrijven is er bijna nooit sprake van opzet. Toch nam de verdachte duidelijk bewust risico dat iemand gewond zou kunnen raken of zelfs gedood wordt. Als ouders zien wij de daad dan ook als opzettelijk tegen alle weggebruikers, dus doodslag zou in dit geval gerechtvaardigd zijn.

De gemiddelde Nederlander roept bij een dergelijk misdrijf al snel dat de dader levenslang moet krijgen. Echter de strafmaat binnen “Het Verkeer” is maximaal 9 jaar. En naar ons weten is een dergelijke hoge straf nog nooit geëist of opgelegd door een rechter. Wij pleiten voor de toekomst voor een wetgeving met zwaardere straffen, zeker voor een delict als deze. Maar om dit te kunnen realiseren moeten wij met z’n allen aktief er voor knokken!!

Ook mensen die al langere tijd geleden een vergelijkbare zaak hebben meegemaakt moeten niet schromen om met hun verhaal uit te komen. De bekendheid zou het taboe moeten doorbreken van de tot nu toe in vele gevallen in stilte gedragen (vaak onverwerkte) immens leed. De maatschappij zou meer bekendheid moeten krijgen in deze problematiek.

Pogingen om de politiek en publieke opinie te bewegen tot erkenning van de verstrekkende gevolgen voor nabestaanden moeten resulteren in zwaardere (= rechtvaardige) strafmaatregelen en strengere controles (meer pakkans) die weer leiden tot meer genoegdoening voor nabestaanden. Verder moeten procedures aanzienlijk worden versneld; de communicatie naar nabestaanden moeten meer helder en directer worden, wat positieve invloed zal hebben op de rouwverwerking.

De erkenning moet ook leiden tot verruiming van mogelijkheden tot toekennen van immateriële schades, zoals affectieschade en shockschade. Het verlies is niet met geld te compenseren. Het leven van je kind is onbetaalbaar, de emotionele schade is immens groot, het leed neem je mee tot je dood!

Maar als nabestaanden ook nog zorgen moeten gaan maken over gederfde inkomen of zelfs verlies van een baan dan is dit zeer ongewenst.

Tess Visser

Uitspraak van de rechters is op 4 augustus a.s.

***************************************************************************************

Televisie uitzendingen:

http://www.hartvannederland.nl/item/21806/Dronken_man_reed_mijn_dochter_dood

http://www.hartvannederland.nl/item/25382/Verdriet_bij_familie_Priscilla_tijdens_rechtszaak