Lotgenotendag van 11 juni 2010

Voor de tweede keer organiseert PVF een lotgenotendag met interessante sprekers. Wederom kregen wij de prachtige meetingzaal van Rabobank Krommerijnstreek te Houten gratis ter beschikking! Dit keer organiseren wij de bijeenkomst in samenwerking met Vereniging Verkeersslachtoffers. Het gaat de foundation voornamelijk om de wensen van lotgenoten. Wij bekijken kritisch wat veranderd moet worden. Wij geloven dat verandering ten goede te realiseren is en het hoeft ook niet altijd veel geld te kosten.

Het begint wel met respect.

Respect voor de getroffenen. Respect voor de hulpverleners die met hart en ziel daadwerkelijk het leed van de medemens in nood wil ledigen. De foundation staat daarom ook open voor samenwerking met andere verenigingen en instanties. Wij proberen de sterke kanten van alle betrokkenen te bundelen, hierbij kijken wij vooral naar de mogelijkheden en niet naar de onmogelijkheden.

Korte herdenking voor omgekomen verkeersslachtoffers (700 doden in 2009).

(L) Sharon Hoube speelde Meditation from Thaïs van Fourré (R) Alyssia Visser en Yvette Pieper steken de kaarsen aan als liefdebetoon voor alle verkeersslachtoffers.

Lotgenoten aan het woord:

Na een welkomswoord van Tess Visser en Peter Elzenaar (voorzitter van VVS) vertelden Karel Dubbink (vader van omgekomen Thomas, 27 jaar) en Yvette Pieper (zus van omgekomen Dion, 17 jaar), met veel gevoel, het drama dat zich in hun leven hebben afgespeeld. Yvette heeft het over het onbegrip van mensen als je na één jaar nog steeds over het ongeval en het gemis wil praten. Ook broers en zussen lijden onder de vaak onrechtvaardige straffen van de dader. Het niet weten van de ware toedracht beschadigt nabestaanden.

Karel Dubbink vertelde over het niet kunnen accepteren dat mensen ongestraft door kunnen gaan met dronken, geen rijbewijs en roekeloos rijden, zomaar anderen kunnen doodrijden en zo gemakkelijk ermee wegkomen. Hij bepleit al jaren voor een betere aanpak in de preventie. Koppeling van rijbewijs en kenteken staat hoog op de agenda als hij met pilitici, Tweede Kamerleden praat. En Karel heeft hierin in zijn eentje veel bereikt. Hij is persoonlijk heel betrokken met lotgenoten en steunt hen moreel tijdens rechtszaken. De laatste tijd doet hij dit ook samen met PVF. De laatste jaren komt er steeds meer waardering bij politici en instanties in de inbrengt van een nabestaande. Na 8 jaar lobbyen komt men nu vanzelf om zijn advies vragen. Dit voorbeeld zouden velen moeten volgen als men in de toekomst gevaarlijke wegmisbruikers wil stoppen!

Affectieschade:

Mr. August Van besprak die middag met levendige illustraties de moeizame strijd rondom de wettelijke erkenning van affectieschade. De wet om affectieschadevergoeding aan nabestaanden toe te kennen haalde enkele weken geleden voor de zoveelste keer de meerderheid in de Eerste Kamer helaas niet. Tot nu toe is er geen financiële opvang voor nabestaanden van ernstige verkeersongevallen. Ook niet als hier een aansprakelijke aan te wijzen is. De wet bepaalt dat alleen het slachtoffer zelf recht heeft op een vergoeding (smartengeld), maar zijn/haar nabestaanden niet.

Als enige uitzondering is de shockschade, die binnen de affectieschade ligt. Ben je rechtstreeks geconfronteerd met traumatische beelden omdat je geliefde (kind) door een (verkeers)misdrijf is omgekomen dan heb je recht op een bedrag, die shockshade heet.Het bedrag zien wij meer als een symbolisch bedrag (tussen EUR 10.000 – EUR 30.000). Ernstige financiële problemen omdat je lange tijd het oude werk door psychische- en lichamelijke klachten (nog) niet kan oppakken, komen vaker voor dan men denkt, maar wordt niet opgevangen.Het leed blijft vaak in het verborgene, omdat men zich schaamt voor de omstandigheden. of is men al vaker afgewezen door instanties en niet meer gewetst wil worden! Ook overlevenden van verkeersongelukken krijgen lang niet de vergoeding waar ze recht op hebben. het blijkt dat verzekeraars vaak uitwegen zoeken om maar niet te hoeven uitbetalen.

Nu zei Mr. Van dat men in Amerika op een andere manier naar affectieschade kijkt dan in Nederland. Elk geval is uniek, maar door de verstrekkende gevolgen van een ongeluk op een fimpje te zetten en die aan betrokken (verzekeraars en instanties) te tonen krijgt men vele gemaakte kosten in Amerika wel vergoed. Zijn kantoor, Beer Advocaten, wil deze confronterende manier van aanpak ook in Nederland introduceren. Confrontatie met de werkelijkheid doet het hart spreken. Hij hoopt hiermee meer te bereiken bij verzekeraars (de enige instantie in dit land die tot nu toe wettelijk tot betaling kan worden verplicht).

Vaste aanspreekpunt

Al enige tijd is PVF bezig om een vaste aanspreekpunt te realiseren voor slachtoffers van ernstige verkeersongelukken. Hierbij is vaak sprake van een langdurige begeleiding/hulp omdat de situatie vaak zeer complex is. Rechtzaken en ingewikkelde procedures komen op gedupeerde af. Tot heden moeten verkeersslachtoffers het zelf maar uitzoeken! Slachtofferhulpvertegenwoordigster mevrouw Ieke Verveld heeft dezelfde wens. De noodzaak van een adequate hulp vooral direct na het ongeval is zo belangrijk, wil je verkeersslachtoffers serieus nemen! Zij vertelde dat vaste aanspreekpunten (de zogeheten casemanger) voor slachtoffers van levensdelicten sindskort bestaat, maar voor verkeersslachtoffers nog niet. Men ziet de noodzaak wel in, maar krijgt de financiëring nog niet voor elkaar. Mevrouw Verveld gaf aan samen te willen werken met PVF om dit voor elkaar te krijgen. Natuurlijk juicht de Foundation dit toe!

Openbaar Ministerie

Een andere spreker van die middag is de heer M. van Leent, Officier van Justitie van Parket Utrecht. Met veel persoonlijke betrokkenheid zei hij dat het, helaas zo is, dat deze maatschappij mobiliteit als een economische noodzaak ziet. De economische belangen blijken zwaarder te wegen dan voorkomen van de drama’s die je in het verkeer kan overkomen. Men neemt het als lief dat mensen zwaar gehandicapt raken of komen te overlijden als gevolg van een verkeersongeluk/misdrijf. Men accepteert het risico als de mobiliteit maar gewaarborgd kan blijven. Jammer voor degenen die slachtoffers zijn geworden. Maar zolang het maar bij een ander gebeurt, ziet men verder geen gevaar! Dan die oneerlijke straffen. Het kwetst slachtoffers en nabestaanden. Het beschadigt nabestaanden voor leven! De heer Van Leent zou wel willen dat er in de wet meer mogelijkheid is om hogere straffen te eisen als de gevolgen enorm zijn, zoals bij een dodelijk ongeval. Maar binnen de wet, die meer dan 150 jaar oud is, is er geen ruimte voor nuances. Toch zou er wel een verandering mogelijk zijn in de toekomst. Hoe? De politiek zou hiertoe kunnen beslissen. Maar wij, met zijn allen, moeten de verandering wel willen. Het besef dat iedereen gevaar loopt om verkeersslachtoffer te worden is nog lang niet bij iedereen doorgedrongen!! De overheid zou de bevolking hiervoor beter moeten informeren.

Ontspanning

Na een 2,5 uur interessante en leerzame sessie kan iedereen elkaar persoonlijk ontmoeten, tijdens de Meet and Greet samenzijn rond de koffietafel. Om 19.00 urr gingen degenen die willen op kosten van de Foundation en VVS gezamenlijk wokken in het restaurant Yakimono. Een gezellige en luze Wok Tepanyaki Restaurant met mooie inrichting te Houten.

Voor de jeugd heeft PVF twee bowlingbanen gehuurd om na het eten lekker een balletje te kunnen laten rollen. Voor de foto’s van het wokken en het bowlen kunt u een kijkje nemen in de sectie foto’s!

Een bijzondere dag voor PVF en lotgenoten!

De volgende lotgenotenbijeenkomst zal rond medio oktober zijn.
Wilt u dat er in uw regio (Utrecht, Brabant en Gelderland) een lotgenotendag komt, neem dan contact met ons op. Wie weet kunnen wij een bijeenkomst in uw woonplaats organiseren! Meer informatie kunt u krijgen via: info@priscillavisserfoundation.com