Branches of remembrance /Herinneringstakken

Deze wit geschilderde takken zijn takken uit de wilg uit onze achtertuin.
Ze zijn vorig jaar gekapt en inmiddels droog geworden. Ik heb de takken bewaard en nu is de tijd ze te verwerken tot een klein monument voor onze herinneringen. De boom heeft Priscilla jaren “gezien” omdat het naast de schuur stond waar Priscilla haar fiets stond. Stil zwijgend keek het naar het bedrijvige meisje, dat naar school, uitging, en heen en weer naar haar paard pendelde. Het was een stille getuige van een leven die ooit heeft bestaan.

Het brengt mij troost om deze takken tot iets persoonlijks te maken. Op de takken heb ik voorjaarsvogels geplakt en wat bloesems. Een stil leven met diepe betekenis. Het is een geheim die ik deel met het verleden en wellicht een handreiking naar de toekomst.

Voor vragen of tips kan je me mailen.