Mijn naam is Tess Visser. Ik ben in Indonesië geboren en 35 jaar geleden naar Nederland gekomen.
Ik ben getrouwd met Roy en wij hebben 3 kinderen, Joey van 24, Priscilla van 22 en Alyssia van 17.
We waren zo gelukkig samen, mei 2008 hebben wij onze 25-jarige huwelijk mogen vieren met een huwelijksreis naar mijn geboorte land.
Het jaar 2008 was zo fantastisch begonnen tot die avond van 10 oktober. Ik werd opgeschrikt door het telefoontje van mijn man die melde dat onze dochter Priscilla een ernstig auto ongeluk heeft gekregen vlakbij ons huis in Houten. In deze zwarte nacht van 10 op 11 oktober is onze dochter in het UMC Utrecht komen te overlijden. Wij konden geen afscheid van haar nemen, ze werd abrupt uit ons midden weggenomen.
De dader is een verslaafde, dronken man van 29 jaar uit de buurt. Hij heeft haar keihard frontaal geramd en haar dodelijk verwond. Pas na ruim 3 maanden kwam er een verhoor van de dader omdat hij toen nog onder medische behandeling zat. Kennelijk is dit gebruikelijk in Nederland. Inmiddels is hij in hechtenis genomen en zal eind april voor de meervoudige kamers verschijnen.
Na het ongeval zijn wij vele problemen tegen gekomen. Hulpverleners kunnen geen of onvoldoende hulp verlenen omdat de ervaringen onvoldoende aanwezig zijn.
Wij vinden dat de situatie anders moet in de toekomst, maar ook dat lotgenoten niet het wiel opnieuw hoeven uit te vinden.
Daarom hebben wij nu een stichting: Priscilla Visser Foundation opgericht. De stichting is officieel geopend op 11 oktober 2009.
Wat is het doel van de stichting :
- wij willen onze ervaringen met lotgenoten delen;
- antwoorden geven aan de vele vragen op emotioneel, civiel en juridisch gebied; weten wij het niet dan zoeken wij verder;
- snelle praktische hulp bieden; zoals huishoudelijk hulp, hulp bij contacten met instanties, met schrijven van brieven etc;
- bieden van mogelijkheden om verder te kunnen; door samen iets te ondernemen, workshops en meditaties.
